Artık ne pay, ne de paylaşma kaldı.
Paylama, paralama her köşe başında.
Yahu, insanın insana saygısı vardı,
Kadınlar kavga ederdi, çeşme başında.
Şimdiki muhabbetin adı, tadı kaçtı.
“Dengim değilsin” diyor, dengesizler.
Ar, namus, ahlak beyaz bayrak açtı,
Nemrut ve iblis gibi mağrur zenginler.
Sanki orta çağ, halk sınıflara ayrılmış.
Millet çaresiz, “Yusuf’u” beklemekte.
Orta direk vardı, adalet vardı kalkmış.
Mülteciler zengin, halk açlık çekmekte.
2024
Kayıt Tarihi : 15.3.2024 23:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!