sen ceylansın, bende avcın gibiyim
kalbimizi sevgimizle vuralım
sanki hırsın, sanki hıncın gibiyim
tenhalarda vuslat diye duralım
ellerin arzuyla tutsun elimi
lal olsun laflara dönmez dilimi
bir ceylan anlarsa anlar halimi
dilerse geceyi aşkla yaralım
sen suskun kalınca bende susarım
sazımı gönlüne öyle asarım
sanma ki kızarım veya küserim
kalbimizi güzelliğe yoralım…
yetiş sevdiceğim beklerim seni
ara bir gönülce yoklarım seni
verirsen bir küçük tatlı buseni
teşekkür ederım ceylan maralım
buseler içimde bir kaynar kazan
içimde duygular etmede isyan
biraz sarıl biraz dokun ey ceylan
başı duman ey yüreği boralım
Kayıt Tarihi : 14.2.2011 03:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mehtap gecenin laciverdinde halelerini sunmaktayken yazıyordum.nasıl olmuş nerden gelmişsek rastlaşmıştık işte..işte o gece sevdanın sazsız, yüreğin sözsüz kalmadığını da söyleyemem.bir sıcaklığın alaz ve alevleri yavaş yavaş içimi sarmıştı bile..o sarhoş, ben sarhoş gönlümüz bir hoş yalan yok ya orada olmak onunla olmak fikri içimdeki asi duyguları kırbaçlamaya yetmişti. Ama ben bundan sonra yazacaklarımı gecenin tekin olmayan bu saatinde sahurluk tadında kelimelerle yazacaktım. kelimeler çıplak, cümleler üryan ben onunla hemhal olmak duygularıyla kapısına gitmek arzusunda değildim ki...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!