Ne mutluluk ne hüzün yiter,
Ölüme verebileceğim bir beden!
Tutamadım ki hiç zamanı,
Yaşanan yaşandığı yerde kalır,
İlerideyse hatıralar da bir gün yiter..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta