Sanki rüyaların cebi delindi
Ve tıngırdayarak dağıldı tüm bilyeler
Uyanıklığın ortasına
Yağmur sanıp şemsiye açtı bazıları
Erirlermiş şeker olsalar
Dağılırlarmış hayal olsalar
Bazıları umursamadı
Sanki her gün başlarına
Rüyaların cebik delinden
Bilyeler dağılıyor
Güneşin doğuşu kadar normal karşıladılar
Güneşin doğuşu kadar mucizevi bu durumu
Bir bakış hayal edin
Sesin geldiği yöne şöyle baksın
Gece yarısı doğmuş,
Gece yarısı büyümüş,
Gece yarısı yaşlanmış birinin
Az sonra güneş doğacak diyen birine
Güneş doğduktan sonra baktığı gibi
Tam olarak böyle hayretler eksildi hayatımızdan
Tam olarak böyle heyecan çiçeklerinin nesli soldu
Her göz kırpışına ve her nefese muhtaç olanlar
Milyonlarca kere göz kırptılar ve nefes aldılar
Sanki oyuncular mesleklerini unuttular
Ve mesleklerini sokaklarda icra etmeye karar verdiler
Çünkü yazılmış bir role bürünmeyen
Bir tek çocuklar kaldı, bir de deliler
Henüz esmiş bir çöl rüzgarı
Belki yüz ton kum ve toz taşır da
Ağırlığını kimseciklere hissettirmez
Ufak tanelerden oluşuyor diye herkes rüzgarın işini kolay sanır
Oysa kim güç yetirebilir
Tonlarca kumu havada bir yaprak gibi kilometrelerce sürüklemeye
Henüz dinmemiş bir yağmur
Şemsiyeleri sulamaktan başka şeylere de yarar
Henüz uyunmamış bir uyku
Sandığımızdan daha fazla şeyi dinlendirebilir
Henüz ölünmemiş bir hayat
Size yeni bir şimdi verebilir
Kayıt Tarihi : 3.2.2025 20:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!