Sanki Filistin sokakları!

Tavukçu
mahallesindeyim...

Meskun
bir mıntıka
ve oldukça sakin bir sanduka

Sakinleri çok melul,
şaşkınlık içinde nazar ediyorlar

Çocuklar
her ne kadar oynasalarda,
vurgun var içlerinde

İç çekişleri,
merak halinde ki çekinceleri
dile gelmiyor nedense

Şehremin
denen yöneticiler kimbilir
hangi meşguliyetin derdinde

Mülki amir
illa nüfus sahibine mi
icabet edecek

Kapıda
karşılayıp, istek
ve temennileri
ajandasına kaydedecek

Bu fakir
ve düşkün nefeslerin halleriyle
kimler hakkıyla ilgilenecek

Solmaya
yüz tutan bıçkın
umutları yeniden yeşerip,
şevkle filizlenecek

Tütmeyen bacalar,
yanmayan ocaklar hangi
ihlasın endişesine girecek

Her taraf
adeta viran içinde

Kapılar
kırık dökük,
pencerelerin perdeleri delik deşik

Her evin
yanı olmuş birer çöplük,
zavallı çocukların suçu ne

Öksüz ve garip
olmak mı kabahatleri,
yoksa mahzunluk aşikar değil mi

İçimi titreten
bu hakikat karşısında,
servetin hesabını yapamayanlar kimdi

Güya her bir
tarafa aşevleri koymuşlar

Yağmurun
altında bekleyen
zavallı nisalar, öksüren çocuklar

Bir umut için
solgun halleriyle haber
bekleyen böylesi suskun yolcular

Köylerinden
iş için heveslenip, yolda
kalmış ibretli sancılar, ne sabırlılar

Ey edebin
rahlesinde ki nazarlar,
ne zaman garibin derdine derman olacaklar