Zamanla,
Çil yavrusu gibi dağıldık
Yazık.
Toplandığımızda,
Ellerimiz, kollarımız yoktu
Birbirimize sarılamadık.
Gözlerimizde cennet benekleri
İçimizden ağladık
Vedalaşmadık.
Şimdi,
Ne zaman rüzgar esse
Bir yaprak düşse
Fena halde,
Dokunur kalbimize.
Sanki ellerimiz…
Ahmet Zeki YeşilKayıt Tarihi : 20.3.2012 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!