Sanki geceler kopartmış seni benden
Sanki ellerim tutukluk yapmış
Sarılamayıp sana.
Sanki kalbim durmuş
Sesini her duyuşumda...
Neden böyle kalakaldım karakışın ortasında?
Neden duymadı sessiz çığlıklarımı rüzgarlar
Öylesine beklerken özlemle
Neden bıraktı beni boşluğa
Umut...
Ve geçti su gibi akıp
Yıllar
Aynı şehirde
Ama sanki farklı asırlarda.
Hiç görmeden birbirimizi.
Ben seni erken sevmişim
Sen bana geç kalmışsın.
Kirlenmiş iklimlerimiz
Havası gelincik tarlalarının kokusu değil
Ve ağaçları yok artık bu şehirde
Sincapların.
Papatyaların da
Olmadığı gibi toprakları.
Biliyor musun?
Seyredemiyorum seni artık
Gökyüzünde.
Mavisi yitik binalar sarmış sokakları
Aşklar çekip gitmişler nice zamandır
Buralardan
Ve ben
Ulaşamıyorum artık senin
Güneşine
Nefesine.
Eğer geçmişteysen benden
Git
Daha da gerisine git.
Sarmasın asırlar
Ne 17'inci asra
Hele ne 18'inci asra...
19 ve sonraki asırları
Sakın
Sakın ha sakın
Aklına dahi yanaştırma...
Yanaştırma ki
Hep öyle bileyim seni
Öyle mavi
Öyle yeşil
Öyle deniz.
Ve unutma
Sevmek birliktelik değildir bazen.
Ben
Muhakkak seninleyim bil
Seninle
Sen istersen.
Zaten istesende
Bulamayacaksın burada,
Kirlenmemiş bir aşkı!
Ve
Göremeyeceksin
Bulutları
Güneşi
Yağmurları...
Artık imkansız...
Bulamayacaksın
Sevgiye damlayan gözyaşlarını...
Kenan Faik
Kayıt Tarihi : 16.2.2022 02:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!