Sanki bilerek Şiiri - Oktay Çekal

Sanki bilerek…

Talan edilmiş zamanda, kalan ömrüm,
Bakıyor suskun duyguların gözlerinden,
İşkence adımlarında, zorlukla ilerliyor adeta,
Yaşamaz canına takılı bir nefes kadar hayatta…
Oysa tüm heyecanın titremesinde saklı,
Sevgi yüreği, tutkulu vuruşlarında kanıyor…
Durmuyor çabaları, yorgunluğun kapısı kapalı,
Uzattığı ellerine, dokunmuyor baktığı gözler,
Umursamaz ve görmez tavrın, temeline dökülüyor umut…
Yakıyor güneşin kavurduğu ten, acıyor sevgiye…
Savrulmuş toz bulutu gibi, rüzgâra teslim oluyor,
Sallanan ağaç dallarına tutunan, yapraklar gibi,
Her an düşecek korkusuyla bekliyor…
Kaybetmemek için tutunduğu, her omuz kayıyor,
Bırakıyor gerçekle yüzleşsin diye, sanki bilerek…

Oktay ÇEKAL
03.07.2012-18.40