Bu aralar herkes üstüme geliyor,
ne yapmak istesem birileri engelliyor
Sanki varligim baskalarini rahatsiz ediyor,
sanki kimse beni, düsüncelerimi anlamiyor.
Bu aralar icimde korkunc bir sizi var,
ruhum daraldi durmadan günisigini arar.
Sanki ben cikmazda, arkamda beni kovalayanlar.
Sanki beni susturmayi basardilar,
icimdeyse susturamadiklari cigliklar.
Yüregimin sancisini dindiremez oldum,
icimdeki boslugumu dolduramaz oldum,
ruhumun feryadini duymaz oldum,
gözlerimin yaslarini silemez oldum.
Sanki basardilar susturmaya,
sanki basardilar ruhumu öldürüp yasatmaya,
sanki basardilar beni bana unutturmaya,
sanki basardilar tüm gücümü, varligimi almaya.
Icimdeki cigliklar tükenmeden,
gelip tutsa birisi ellimden.
Tamamiyla kendimi unutmadan,
alip götürse beni buralardan.
Karanlik dünyama bir cakmak caksa,
beni kovalayanlardan kurtarsa.
Belki basarirdi o zaman beni geri yasatmaya.
Belki basarirdim o zaman gücümü geri toparlamaya! ! !
Kayıt Tarihi : 20.2.2003 00:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!