Sanki aşılmaz yoldayım, garip bir diyard ...

Kimim, nereye gidiyorum
Hangi emel veya hülyanın yolcusu olmak için yol alıyorum
Neye mükredirim, kader muvanesinde nasıl bir akide üzerindeyim, ne kadarbilinçliyim
Boş ver dediğim, yaşamak için yalın bir tekdüzeliği seçtiğim karmaşanınniçin netliğinden çok beri ve biçareyim

Yanıma kim geldiyse
Derdi ve elemi içini titreten bir haldeyse, vurgun yemiş bir nefesse
Nasıl bir iştiyakla ve hassasiyetle onu dinlerim, duygulanır boyunbükerim, çareyse
Neden insanlar bu kadar bedbin ve bizar bir yüreğin yorgunluğunda yığılıpkalıyor, her canı en yakını sanıyor ve yakarıyor, keder dinecekse

Bir bankta yalnız oturuyorum
Bir genç bayan ve annesi yanıma oturdular, elbette rahattılar
Çaresiz yüksek sesle konuştukları için anlatılanları duymak zorundakalıyordum
Hayıflandım, nezaketi ve edebi nasıl aradım, insan bu kadar futursuzolmamalı diye çaresiz kalktım ve ayrıldım

Akşam çalışmamı yapıp ayrıldım
Raylı sistem vağonunu bekliyordum, geldi ve yorulduğum için arandım
Nihayet bir genç halimin aksettirdiği vaziyeti anlamış olmalı ki yerverdi, teşekkür ederek biraz canlandım
Ve fakat sonraki duraktan binen üç genç kız, ayakta ve aralıktakonuşuyorlardı, okadar dalmışlardı ki, kimsenin rahatsız olabileceklerikonusunda duyarlı değildi, kendi adıma utandım