Sanki Altından Şiiri - Umut Atay

Seni ben ayrılığımıza çizdim.
Bir nehir aktı altından
Ormana doğru süzüldü içinden
Küçücük bir gizem parıldarken,
Sımsıkı kapanmıştı bu kalbim
Bir mühürlü kutu gibi, sanki altından.

Gidişin kuşların göç edişi ile eşdeğer sevgilim.
Şimdi sana bakanlardan
Daha iyi yerden bakıyorum
Kalbimde seni yaşıyorum.
Kurtar beni bu ellerden sevgilim,
Ben her gün aşkına doğru yaşıyorum.