Sanki sen baktığında warım.
Sen dinlediğinde anlamlı söylediklerim.
Elini cebine atsan baharlar çıkartacakmış gibisin.
Alışıyorum sana.
sonra sen gittiğinde gözlerini alıp.
Soluyorum ben.
Daha çok susuyorum.
Yakalamak tüm cümleleri tamda senin dudaklarını ziyaret etmişken,
Bakmak diğer her şeye sen daha gitmeden.
Gölgesiz
Bir anda her şey susmuşken eski bir ezgi oluverdiğinde sesinin çıplaklığı,
Elini tutup kaf dağında olmayı istemek.
Kimse görmeden görebilmek ellerinin başka bir eli tuttuğunu…
Kayıt Tarihi : 10.11.2008 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!