Sanki... Şiiri - Ulvi Ziya

Âlem zaptedilmiş, nâmertler tarafından...
Merde ve doğruya hiçbir yerde geçit yok...
Kavimler kudurmuş, savulun etrafından...
Huzura, güvene, uygarlığın karnı tok...

Sâf olan bireyler, aptal sayılır, bugün...
Şeytanı geçenin, başına tâç konulur...
Paradır tapılan, îmân olmuştur sürgün...
İnsan doğulur da, sonra şeytan olunur...

Kimse umursamaz, en son, nasıl ölünür...? (!)