Sanki Şiiri - Halil Oral

Nefisler uyandı gaflet yerinde
Gayretler azaldı alın terinde
Kimi kavrulurken kimi serinde
Gönlüm haksızlığa kızıyor sanki.

Çamurlara kardı asfaltlı yollar
Kimi ediniyor haksızca pullar
Kışlarda kalınca uzunca yıllar
İçim baharları arıyor sanki.

Şu aklım giderken çağlar bulmaya
Keneler başladı canlar almaya
Boyutu boyuttan ayrı kılmaya
Hiddetim arttıkça artıyor sanki.

Sabundan köpükler teni sarınca
Avuçtan avuca yollar varınca
Şehvetli arzular kana karınca
Gözlerim öfkeyle bakıyor sanki.

Bozkırı çoğaldı gönül yurdumun
Kaygısı bulandı azgın derdimin
Acı rüzgarlarda süren ömrümün
Dilleri geceye sövüyor sanki

Oral Halil diyor efkarım çoktur
Düşünce akıla verilen haktır
Önlere eğilen nasılca baştır
İnancım duruşa kızıyor sanki.