Sanki Şiiri - Mehmet Lütfü Aydın

Bir hüzün var bu akşam gözlerinin renginde
Yüreğime saplanan sanki keder gibisin
Bakışların ebruli gezinirken enginde
Sanki sessiz sedasız veda eder gibisin

İşlemiştim tuvale aşkımızın resmini
Diz çökerek önünde kutsamıştım ismini
Kaçırıp şimdi benden o ilahi cismini
Sanki canı canana kurban adar gibisin

Yol alırken bir gemi pupa yelken ufukta
Uçurdum umudumu bu son doğan şafakta
Aldanıp kem sözlere huzur buldun nifakta
İdamıma hükmeden sanki kader gibisin

Kanattıkça ruhumu sevda yüklü bir çıta
Sığınmıştı günahım göklerde en üst kata
Ayrılığın özünde belki benimdi hata
Yar dedikçe yaramı sanki budar gibisin

Sen gideli her gece yakarırım Allah’a
İstemem duyulmasın böyle acı kahkaha
Unuturum sanma hiç, dönmesen de bir daha
Yüreğimde taht kuran sanki lider gibisin

Vurdukça dev dalgalar, kumsalda çakıllanan
Sadakat tokmağını yedikçe akıllanan
Sen misin hayal meyal karşımda şekillenen?
Pişmanlığın aşından sanki tadar gibisin

Bahar olup gönlümde çiçek açman ne güzel
Yıldız yıldız göklerden ışık saçman ne güzel
Sekerek ceylan gibi cana kaçman ne güzel
Sanki vefa borcunu bin kez öder gibisin