Sanki... Şiiri - Hakan Serbes

Yediğim ekmek, içtiğim su
Boğazımda düğümleniyor sanki...
Sensiz yaşadığım herşey,
Bana bi eziyet bir işkence
Yürüdüğüm sokaklar, gezdiğim yerler
Hep aynı sanki...

bazen yaşarken kendimi unutuyorum
Ve o an kendime soruyorum.
Ben neyim, kimim
Cevabı kolay tabiki
Sen Ferhatsın, Mecnunsun, Keremsin
Daha ne olacaksın ki...

Ne zaman kalabalık bir insan topluluğu görsem
Kalbim yerinden fırlıyor sanki...
Neden böyle oluyor, bilmiyorum.
Ama yok yok herşeyi çok iyi biliyorum.
Fakat saklamaya çalışıyorum galiba.
Sen yanımda olmadıkça
Bu kalabalıklar beni hep heycanlandıracak.

neden mi? nedeni basit
Hani olur ya o kalabalık içinden
Belki senin o sevgi dolu gözlerini görürüm umuduyla bakacak gözlerim.
hemde hiç bıkmadan bakacak cennet gözlüm.