Sanki Şiiri - İrem Aslan

Sanki dünya savaşı içimdeki depremler
Yıkılıyor ayağımın altından yeryüzü
Bir kum fırtınası göz gözü görmez
Aklımda yaşam ve ölüm arasında gitgeller

Sessizlik,kupkuru çiçeğe su vermek kadar şifa
Issızlık ,gözlerimi kapadığımda çocukluğum
Yıllarca emek verdiğin sevginin gözünde küçülüşü
Hem kanatıp hem yaranı sarması en büyük hata

Bir sevilme isteğidir onda,en çok sevilende de o bakî
Sanki hiç incinmemiş ,hiç kabuğuna dokunulmamış sebi
Ağır gelen tek yük ,madem sevdiğinin kalbi
Ver yolunu,gururunu sev,say ki o sevgisizlikle beslendi