Kıyısında kızılcık ağaçları
Karşı bahçenin
Uzun bir günün sonu.Güneş düşüp kayboluyor ötede
Herkes görüyor gece görücüye çıkacak olan yerdeki ateş böceklerini.
Aynı sevda büyüyor içimde
Aynı sevgilinin çıkıp gelme vaktine
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Sanki...
Olmasa da öyle sanmak...Ama ne güzel sanrılar var şiirde. Ateş böcekleri ve daha pek çok ipucu mevsimlerden yaz olduğunu fısıldıyor kulağımıza.Hele de görücüye çıkmaları şairin kıvrak zekasının ve muzip kurgularının ürünü buluş.Çok sevimli.
Merak ediyorum doğrusu; sevgili bir kızılcığı koparınca vadinin rengi nasıl değişir?. Oysa şaşılacak ne var? Şiir bu.Her şey mübah, her şey olası...
Ve bir kediyi severcesine...Harika...Kutladım içtenlikle öğretmenim...Nicelerine...
Güzel bir paylaşıldı kutlarım hocam
Zaten "kedidir o..."
Sever geceleri... Gelir kıvrılır uykuna sessizce.. Bütün rüyalar o mırıltılarından doğar, kucağına..
Özlemek böyle bir şey...
Sürtünür gibi bacaklarına... İzini tanır, üstüne basa basa yine gelir...
Sanki değil, gerçek....
Çok hoştu.. Şiir okumayı özlemişim sayfandan Necdet..
Kutlarım, Kardeşim..
Nerede "kızılcık ağaçları" diye bir cümle okusam hemen gözümde çocukluğumun dere kenarında ki kızılcık ağaçları gözümde canlanır....Nedense gözümden gitmeyen bir manzara...
Necdet Bey Hocam kutluyorum şiirinizi ve sizi. Güzeldi okumak...
Selam ve Saygımla...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta