Ey fâni sevgili!
Çiçekle bezendi gönül dağlarım,
Sîneme saçılmış baharsın sanki;
Sorarsan en güzel senli çağlarım,
Huzuru bulduğum diyârsın sanki..
Seni gördüğümde nefessiz kaldım,
Deniz gözlerinde sonsuza daldım,
Derine indikçe târifsiz hâldım,
Hakîkat fışkıran pınarsın sanki..
Bilseydin nicedir gönlümü yaktım,
Mecâzi sevgili nâmını taktım,
Sen diye Hakîki Mahbûb'a baktım,
Cevabı içinde esrârsın sanki..
Gönlümü aldatan oysa fânisin,
Yansıttığın Bâki Yâr'e mânisin,
Ararım sende hep nerde hanisin?
Firâkınla sarsan şamarsın sanki..
Zihnimde şüpheyi gâfil avladın,
Anlamadım hangi ara tavladın?
Hakk'ın varlığını süper savladın,
Aşkına düştükçe ikrârsın sanki..
Gönül bahçemdeki Elest tohumu,
Sâyende çözüldü bil Aşk boğumu;
Umursamaz oldum gayrı umumu,
Ömrüme verilmiş ayarsın sanki..
Tarsusi haykırır Aşk ki adındır,
Şiirden duyulan eşsiz tadındır,
Mecâzi varlığın hâddin kadındır,
Gönlüme teselli didârsın sanki...
Kayıt Tarihi : 3.6.2017 19:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!