Sanki Şiiri - Mecit Calayır

Sanki karlı bir dağa sürülmüş bir sürgünüm
Sanki okyanuslar da bir kürek mahkûmuyum
Sanki en acımasız suçlunun olduğu bir odada
Sanki idam mahkûmu sabahı bekliyor, soğuk bir havada.

Sanki perde kalktı, öteler ötesinden
Sanki kap karanlık bir havada bir şua, ümitlerin şehrinden
Sanki bir çağrı Cebrail’in sesinden
Sanki yeniden doğuş Mikail’in nefesinden.

Sanki her an yanımda elin var ellerimde
Sanki dudaklarında tebessüm güzelim bedeninde
Sanki aklımı aldın aciz bedenimde
Artık mahkûm kalmışım senin güzel ellinde
Ölmem senin iraden kalmam senin elinde
Bu başka alem
Her şey yerli yerinde
Eksik yok
Sanki rüya değil de gerçekten öte bir şey
Sanki seven ben değil her şeyi kuşatan bir şey.