Sanki Şiiri - Abdulkerim Orhan

Bir kırgınlık var bu gün içimde
Bütün dünyaya dargınım sanki
Hayaller kaldı çıkmıyor içimde
Dağlar yerinden çıkmış geliyor üstüme sanki

Kime güvendiysem hep boşa çıktı
Yüreğim parçalandı bedenden çıktı
Bu gün hayalim uzağa kaçtı
Dokunsalar ağlayacak gibiyim sanki.

Yollarım gözleyen varmıdır acep
Güllermi ektiler harmıdır acep
Bana sitem eden yarmıdır acep
Başım ne kadar büyükmüş bir dağ gibi sanki

Kimseye sormadan düştüm yollara
Caymadım yolumdan inat ettim yıllara
Darıldım şu dünyada yalancı kullara
Mumları sönecek yakın gibi sanki

Gülmedi şansım benim inan bir kere
Ne günlerim vardı gelir aklıma bin kere
Bu sefer dinleyin sözüm bari son kere
Dinleyen var gibi sözümü sanki

Uzağa diktim kapkara gözü mü
Bu sefer böyle oldu yere döktüm yüzü mü
Çeviren olur mu ki yaz ayına güzü mü
Yaz geliyor yakın gibi sanki

Sırtıma yükledim koskocaman dağları
Daha dönüp bakmam kuruttum bağları
Erittim hep yüzüme yakılan yağları
İtibarım olacak görüyorum sanki

Koşarak yürüdüm taşlı yollarda
Hapsettim herkesi kaldı yıllarda
Medet beklemedim zalim kullarda
Kartal gibi yalnızım bu gün sanki

Yüzüm gülse de kalbim yaralı
Çözemedim kimseyi yüzleri hep karalı
Bitmez ki dertlerim art arda sıralı
Dertler denizine düşmüş gibiyim sanki

Bu ORHAN'ım giderim meçhule doğru
Çözemedim kimseyi kim eğri kim doğru
Işıklar sönmüş akşama doğru
Gece gibi karanlığım bu gün sanki.