Sanki Şiiri - Engin Köykolu

Sanki içimde bir volkan patladı
Lavları yüreğimi yakıyor
Sanki bir cellât
Tam ortasından bağladı kalbimi asıyor
Sanki gerildi vücudumun damarları
Teker teker kopuyor

Sanki bir güzele âşık oldum
Onu göremiyorum
Sanki eşsiz bir hazine buldum
Açıp dokunamıyorum
Sanki gece karanlığında kayboldum
Bir meçhule gidiyorum

Sanki uyuyordum rüyadaydım
Ancak uyanıyorum
Sanki göklerde uçmaktaydım
Yere doğru iniyorum
Sanki deli gibi koşmaktaydım
Yoruldum yürüyorum

Sanki bir gül koparıyorum
Koklamadan soluyor
Sanki çölde su buluyorum
İçemeden kuruyor
Ömür bitmesin diyorum
Yavaş yavaş bitiyor
Sanki ebediyete dalıyorum
Gözlerim kapanıyor.