ne zaman,
kaçırsalar keyfimi,
ne zaman,
kara bulutlar sarsa içimi..
oturup,şiirller yazarım sana..
sanki sen,
duyacakmışsın gibi..
sanki sen,
okuyacakmışsın gibi....
bir köprü olur kelimeler,
bir köprü olur
kafiyeler aramızda..
ve ben o anda,
duyarım sanki sesini,
duyarım sanki nefesini,
sana,
kavuşmuşum gibi....
sonra,
çekilirim köşeme,
kendim okur,kendim dinlerim
yazdığım şiirleri,
sanki sen dinliyormuşsun gibi....
ancak o zaman
dağılır hüzünlerim,
yok olur gider,
sensizliğimin elemi...
ve..
bir sıcaklık kaplar,
birdenbire içimi,
sanki sen,
yanımdaymışsın gibi..
sanki ellerimi,
tutuyormuşsun gibi.....
nisan 1991
kadıköy
Kayıt Tarihi : 24.3.2011 12:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tamer Ergenç](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/24/sanki-136.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!