Sanki Şiiri - Adem Durmazer

Geceleri hiç hem de hiç sevmiyorum
Karanlıklar üstüme üstüme geliyor sanki
Yumuşacık yataklara sırtımı değmiyorum
Pamuklar diken olmuş diken deliyor sanki

Yastıklara sarılmanın utancını yaşıyorum
Her gece ağlamanın sınırını aşıyorum
Bir o yana bir bu yana dönüp dolaşıyorum
Tatlı uykular ğözlerimde eriyor sanki

Herkes düşlere ben düşüncelere dalarım
Yıllardır çektiğim dertlere çareler ararım
İçimdeki derin yarayı acep nasıl sararım
Doktorlar tamamen umudu kesti sanki

Hiç batmayan güneş ne zaman doğacak
Çöken zifiri karanlıkları ne zaman koğacak
Çektiğim sıkıntılar beni boğdu boğacak
Umutlarım son nefesini veriyor sanki