Sen benim ne halde olduğumu biliyor musun
Gece kabus görüp sabah ağlayarak uyanıyorum
Her gün yanlış otobüse binip
Şehrin köşelerine yanlışlıkla ayak basıyorum
Ukalalık yapıyor sağa sola laf atıyorum
Bak bugünde birinin ayağına basıp kaçtın
Yine çaresizim
Zavallı ve avare...
Tabi bunları dememi bekliyorsun küçük aşk
Ama yanıldın...
Sensizkende kendime inanırım
Asla yalnız olmadığımı biliyorum mesela
Kim mi var işte bundan sana ne
Şimdi ben senin ne halde olduğunu varsaymadam söyleyim
Sanmadan kandırmacasız....
Akşamları işten eve geliyorsun öyle yorgunsunki
Çağrılsa duymazsın uyuyorsun açlığını bile hissetmeden
Sabah ne çabuk olmuşta güneş perdeleri açıyor
Karıncalar kahvaltını hazırlıyor
Sen ne yapıyorsun yemiyorsun yiyemiyorsun
Çünki biz yokuz ben yokum
Senin karnına ağrılar giriyor
Hep hastalanıyorsun küçük aşk nedense(!)
Benimken oysa böyle olmazdın
Üzerin açılmış dur örteyim ama nasıl olacak
Yokum ki artık
Zerre zerre mutlu olurum yoksanda
Noksan olur ağlamak
Sen sanıyorsun Kii........
Kayıt Tarihi : 17.2.2019 09:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şaire fazlaca özgüvenli olduğu dönemde kaleme almıştır...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!