Saniyelik Huzurlar Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Uzanmışım bir akşam vakti eski sırasına bir parkın,
Sıra seninle oturduğumuz sıra,
Bir bilsen ki; ne kadar eskimiş, ne kadar yıllanmış,
Ben ne kadar yeniyim, ne kadar körpe,
Anadan yeni doğmuşlar misali.
Yıldızlar yapraklar arasına sinmiş başımda,
Gökte ay-may yok, ne rüzgar, ne bulut,
Ortada bir emektar sıra, bir yeni ben, bir eski sen,
Senin yerinde sen gel otur
İstersen.

Saniyelik huzurlar içindeyim anam-babam,
Uzatmışım ayaklarımı evrenin dört bir yanına,
Dört keçili köylüler misali gurur içinde,
Hayal de olsa; sen varsın yanımda,
Sen varsın, yıldızlarım var, yapraklarım var,
Sıram-mıram var.
Dünüm de gelip bugünüme oturmuş seninle birlik,
Bundan başka ne isterim lütuf olarak Tanrı ‘dam,
Hayalini eksik etmedikçe
Yanımdan?

Varsın köpürsün, varsın şahlansın denizler
Üstüme üstüme gelmek için,
Varsın üstüme gökler yıkılsın, yıkılabildiğince,
Varsın yarılsın yerler altımda değremlerle,
Bürünsün bürünebildiği kadar karanlıklara evrenim,
Ne güneşim kalsın, ne ayım, ne yıldızlarım,
Hiçbir şey bozamaz bu saniyelik huzurumu,
İşte sana böyle arzeyliyorum
Durumu.

(BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 33-34/100)