Saniyeler Oturur Günlerin Yerine

Yokluğunda üşüdü, yağan kar
Dondu, yağmura gebe bulutlar
Öyle hasret ki gözlerim sana
Her baktığı yerde sana bakar
Sonra bir ateş saplanır bir yerlerime
Yakar, yakar, hep yakar.

Saniyeler oturur, günlerin yerine
Günlerden vefasız saniyeler,
Emaneti devretmek neyine.
Kaygı değil onda, çıkmak yarına
Gün yanar da saniye yanmaz ahıma.

Hep günleri saydım ömrümde
Oysa saniyeleri saymak ne zormuş.
Kilidi seninle açmak vardı gönlümde,
Bilemedim, kilitleri kilit açarmış.

Bir dal, bir yaprağın üstüne düşer
Bilemem, ölen yaprak mı, dal mı
Son turna da selamsız geçer
Anlayamam, bendeki kabus mu, hal mi.