Sanırsın Şiiri - Orhan Yamak

                           
                              SANIRSIN

Sen gittim bitti sanırsın  yürür anılar önünde
Ruhun huzurdadır belki ayrılıklar yüreğinde
Ay ışığı sessiz gece kimsesiz bir köy evinde
Mavi bir yusufçuk konmuş uyanınca pencerene
Bedenin dinç ruhun yorgun serin bahar seherinde
ŞEHLA bakışların donmuş son kare var gözlerinde
Nisana dönse de mevsim  mazi gelir izlerinde
Tövbede diyorsun dilim bütün günah sözlerinde
Vicdanla yüzleşir herkes gölündeki gizlerinde
Sen gittim bitti sanırsın yürür anılar önünde...
                                                    
                                                                   O. YAMAK