Sanırsın Şiiri - Tuğba Uzüğüten

Sanırsın ki geçmez acın, içinin burkulması
Taşırsın gün be gün nefes nefes sanırsın…

Oysa geçen zaman değişime zorlar seni
Sen de değişirsin, sevdiklerin de…

En yakının en uzak oluverir,
En can bildiğinden soğursun kim bilebilir?

Öğütür, kanata kanata savurur;
Aynı kalır mı ilk gün gibi sızısı?

Bir kalp atışında canlanır bazen;
Ama susturur, yoluna devam edersin

Unuttuğunu düşünürsün bazı anlarda
“Geçti” dersin, “çok şükür bitti”
Ama bir an gelir ki anlarsın
Ne geçmiş, ne gitmiş…

Kaybetmeyi sindiremeyen yüreğinle,
Kendini kayırıp aşka kıyarsın
Ve bir günah gibi taşırsın bunu ruhunda…