Sanırım O Da Düşünüyor Bu Kalbi

Sanırım o da düşünüyor bu kalbi
Kalbim sen bir süre dinlen
Akşama az kala yuvarlak halkalı papatya içleri kokusu var
Peçeli güneş akşamın ilk görüntüsünde içini çekiyor

Peçeli güneş bir ayrılık senfonisi çalıyor
Hem bana hem de sana
Fakat peçeleri saklı ve solgun
Görmemiz çok zor

Ve yine gece gündüz
Yalnız oturdum
Şu an batan güneşin yüzümdeki görüntüsünü izleyeceğim.
Daha sonra da kavisli olan vadileri

Ve önce dağları siyah olarak gizlememe yardım et
Yardım etmem için de yalvarmayacağım
Veya senin güneşe bukleler getirmiş olduğunu
Görmedim ve duymadım sanma

Ve tekrar tekrar kalktım
Oturdum önce nefesimi en iç yerimden aldım.
Sonra hilal kaşımı aralayıp
Sana ve gelecek yaza hafifçe göz kırptım.

Bu mutlu çiçekleri görmek ruhumda yeni filizlenen patatesler kadar güzeller!
Ve ara sıra beni seviyorlar
Ben de onlar için perdeleri hafif aralıyorum
Esintiyi taze bedenlerinde hissetsinler diye, yaz da gelecek bir parıltı ile...

Oysa senin yoksuzluk yaşamın sıkıntısında,
Umudun karanlık hali uçurumdan yuvarlanarak geliyor.
Ve ağlattım herkesi çünkü anlıyorum.
O buz gibi ayrılış/ayrılık fotoğrafları benim!