Kafandaki insanı bekliyorsun, bekliyorsun, bekliyorsun ve gelmiyor, umudunu iyice kesiyorsun aşktan, sevgiden ama gönül bu sevmek sevilmek istiyor, tam umudun bittiği yerde, kafandakine uymayan eciş bücüş biri çıkıp kalbini okşuyor, ona kapıları sonuna kadar açıyorsun. Sanırım aşk buna deniyor yada sen aşk diyorsun...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta