Son otobüs kalktı duraktan gündüz vakti
Son değildi aslında belki ilk olacaktı.
Boğaz yolunda kıvrılırken bin bir telaşla,
O başını cama dayamıştı sanırım uyuyacaktı.
Güneşin zorlandığı bulutlardan kaçtığı,
Mevsimin sonbaharını etrafa saçtığı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta