Sanırım Şiiri - Muhammet Mehdi Gez

İnanca kafa tutan bir olguydu sanırım
Her yer ona çıkar her an o olurdu
Zihin suskunluk saati koyardı
Ta ki saatler zihni o geçince kalem coşardı

Bir el vardı sürekli söz istercesine havada duran
Ürkek bir şekilde sağını solunu kolaçan ederdi
Bir suçlu edasıyla gezinirdi gözleri
Ben burdayım diyordu fakat dili yoktu sanırım

Adı aşkmış bilenlerden sordum
Ya yaşadığı aşk mıydı körebe mi bilmiyorum
Tıka basa konuşanlar ordusuna karşı
Kaçıp gizlenilen bir körebeydi sanırım

Perdeden içeri yansıyan güneşe bile öfkeli
Bulunduğu alanı güneşle bile paylaşamayan
Sinesine aldığını taşımaktan korkan
Yere düşüp kırılacak bir camdı sanırım

Görüş açısı yok gözü herkese kör
Görünce gülü kanatacak dikeni
Razı kanamaya göz görsün gülü
Öldü,cennet uzak cehennemde razı değil sanırım.