Yine kış geldi bak, hava soğuk..
Gözlerim gibi pencerem de buğulanıyor
Pijamamın paçasını çorabımın içine soktum
Üzerimde çift hırka
Elimde şekeriyle dişimi sızlatan kahve
Doğduğumdan beri ilk kez bu kadar masumum sanırım
Masumum, sanırım.. Çünkü aylardır boşluktayım
Doğduğumdan beri ilk kez bu kadar boşluktayım sanırım
Kışları üşümezdim eskiden
İçimde beni ısıtan bir şeyler olurdu mutlaka
Şimdilerde eser yok eski benden
Gözümde bu kadar yaş olmazdı mesela
Hani olurdu da nedensiz olmadı böylesine
En çok da buna üzülüyorum sanırım
Ağlamaya bile nedenim kalmadı
Ağlamaya bile nedenimin kalmayışına ağlıyorum
Doğduğumdan beri ilk kez bu kadar ağlıyorum sanırım..
Kayıt Tarihi : 8.11.2017 00:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Kadaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/08/sanirim-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!