Sanırdım Ki Şiiri - Mehmet Emin Eryazgan

Sanırdım ki geçmiş, ışık tutar yarına
Gidişinle ışığım, döndü özlem narına
Ne geçmişim ibret, ne de yarınlar umut
En deli fırtınalar çöktü baharlarıma

Sanırsın ki güneş düştü yerinden,
Yıldızlar dökülüp, gitti geceden,
Karardı her yanım; sen gittiğinden
Kara bulutlar çöktü neharlarıma...

Köreldi yüreğim, sustu kalemim
Feryat figan oldu, tüm hecelerim
Uykularımı çaldı vesveselerim
Kalmadı yaprağım, hazanlarıma

Gözlerim ufukta, eller semada,
Mahcubum, ettiğim dualarımda
Ne vakit düşersen hülyalarıma
Mani olamıyorum göz yaşlarıma

Bir hayal perdesi geride kalan
Anladım ki sensiz, bu hayat yalan
Dönmezsen nebatım olacak talan
Özlemini kazıdın hüsranlarıma...