Ey fâni sevgili!
Başkasına şöyle baktım,
Dertlerimi en sanırdım;
Gece gündüz ağıt yaktım,
Herkesleri şen sanırdım..
Dünya sanki bâki sandım,
Her firâkla nasıl yandım?
Gâfil nefsim demek kandım,
Ölmeyecek ben sanırdım..
Gönül verdim mecâz sana,
Böyle girdin böyle kana,
Tâ ulaştın özüm cana,
Gördüğümü sen sanırdım..
Bende yine bütün cevap,
Nefsim çektim hep isticvap,
Hakk'tan ötrü ise sevap,
Seni sevmek men sanırdım..
Sen diyerek gönlüm çağlar,
Ayrı düşsen kara bağlar,
Düşün Adem niçin ağlar?
Yürek yakan ten sanırdım...
Kayıt Tarihi : 30.3.2016 08:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!