Sanılmaktadır Şiiri - Arif Naif

gök kaybolacak gibidir, koyulursa bir sürahiye.
değerse dibine, olgun, anlayışlı.
sıcak sanılanlar bir gidiş halini alır.
senin gidişinin halini alır, sanılanlar.
postacı gelmez, boğazım kurur,
insan bir süre sonra unutur. sanma.

Anadolu’ya çöreklenirim.
kuşlar büyür bu sefer gecikmeden,
ayyaşından ihtiyarına, ne konuştukları belli değil
insanların. gözüm göğsümden ayrılır,
çarşı karışır, fırıncılar susar, e şimdi.
aynaların arkasından çıkıp da
sürüklenirim, seni görmeye gelirim. sanma.

tuz getirdim, kapladım beyazladım
aç gözlü bir tavşanın havucunu arakladım
perşembeler savaşta, sürüler halinde
herkes bu yarımkürede, ama herkes iyi,
gurbet serptim, çatılara çıktım, indim
içtim bu akşam, uykulardayım. sanma.

dünden kalanları ısıttım, söylendim düşün
ecnebi inadım postallı, ellerim bu şehirden.
gözlerin tanrıların soyundandı.
eşit böldüm, bir çatal uzattım aldım
kalbim hızla attı, çocuk seslerine doğru
enikonu tarihe karıştı konumuz. sanma.