kanım kurudu
bir gurup vakti
sana hasret ölürken.
ızdıraplar sardı
alkolle mayalanan bedenimi
sana hasret içerken.
inanıyorum şimdi
yaşamanın ölmekten de
ayıp olduğuna.
ayıplarını örtmeye çalışma.
en büyük ayıbın benim.
beni ne susturabilirsin
ne de konuşturabilirsin.
Kayıt Tarihi : 25.12.2006 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!