Ömrümün orta yerine saplı ağır ve sancılı bir yalnızlıktı gözlerin,
Ve o öksüz çocuk kokusuyla tutkunu olduğum saçlarının esiriydim ben...
Geldin ve değiştirdin diyebildiğim her ne varsa hepsi sendi...
Şimdi üşüyen ellerimde yokluğunun kanı,
Kanayan gözlerimde hasretinin izi var...
Uykusuna daldığım sana dair her düşten vakitsiz düşen yağmurlardı,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta