Şanı Azap Şiiri - Mehmet Öztaylan

Görünür ala revan olmuş bağda yalnız kızıl salkım
Dökülür kızıl salkımın çevresine binlerce haşmetli yıldırım

Azap ağısından katmerleşip, boyanırken şirin bağ kana
Yaraşır bir köşede ağlayarak dert yanmak bağbana

Yüz binlerce saika ters yüz ederken asmaların kökünü
Sırtlanır iki üç tırtıl kainata eş, koca bağın yükünü

Bir nida salkımın can evini vurur, döner kalpler şaşkına
Bağban takar koluna nedameti, bırakır meydanı Hükümrana

Hışmıyla sararken bütün bağ çevresini şimşekler
Harap olur ziyası dillere şan olan göz alıcı avizeler

Siler süpürür binlerce soğuk cesedi elemli bir kasırga
Misafir olur, dermanı bitap bağa binlerce kara karga

Açılamayan bir sırdır şanı azap, gizemli bir labirent
Arta kalan iki üç canın boynuna atılır kement

Dillere destan olacak azaptır bu, yüzyılların getirdiği kaos
Mesai biter, çekilir hülya yalancı rüyalara paydos

Boynuna dolanır serap, kahreder yakıcı gerçek
Boşalır arş azabıyla heba olur verilen onca emek

Asırlardır süregelen acılı bir serüvenin devranı
Yıkılır zulümle abad olan kasveti kin antantı

Hükmü arşın, yakıcı, yıkıcı, kahredeci boralı bir azap
Boşanır semadan rahmet yerine harlı kahreden kezzap

Tutuşturur sihirli bir el yıllardır suskun volkanı
Gökleri dumandan yararak başlar lav tufanı

Çağların intikamıyla yaklaşır arza sızılı haizi elem güneş
Çevirir kürei arzı mahşere lav ve sayha ürperten iki kardeş

Kaplar semayı kulakları patlatan acı hakikat
Toplanır dizilir dağlar haşmetin karşısında kat kat

İndirir arş vaveylayla yıllardır beslediği kinini
Besler analar külle kana garkolan şirin yetimini

Daralır, ufalır, ezilir Yaradanın pençesinde kainat
Rahmana açılmayan eller lavlara bezenir heyhat

Kaplar pastan geçilmeyen kalpleri Cehennem korkusu
Cehennem acı çığlık yıllardır dolmayan Gayya kuyusu