Gönül bahçeme birgün
Dikmiştim umut ağacımı
Gönlüm çok sevmişti onu
Hergün sular olmuştu
Büyüyüp kocaman olsun diye
Güneş varsa,sıcaktır hava
Sen varsan kalbim açık hava
Yokluğunda üşürüm aşkım
Isıt beni varlığınla
Hayat dolu hayallerle
Uyutmadı yokluğun beni
Düşündüm,durdum seni
Sonunda gözyaşlarına boğdun beni
Birtanem,çok özledim seni
Rüyamda bile göremedim seni
Neden sürekli etrafımda dönüp dolaşıyorsun? dedim
Sen benim vazgeçilmezimsin dedi.
Neden beni vazgeçilmez sayıyorsun? dedim.
Bir tek söz söylemedi.
Anladım ki, suskunluğun en önemli özelliği.
Onunlayken ardı arkası gelmeyen çaresizlikler bırakmıyordu yakamı,
Güneş doğmuyor,sabah olmayacak
Ay görünmüyor,yıldızlar doğmayacak
Yüzüm gülmüyor,başımsa ağlamaktan ağrıyacak
Sen yoksun,bir yerlerim hep kanayacak
Nasıl da doyumsuzdu hayat seninle
Ne olur,ansızın çığ gibi düşme yüreğime,
Sahi,yüksek dereceli şoku kaldıracak kadar güçlü değil yüreğim.
Ani duygulara dayanamaz,bilirim.
Yok olur,giderim.
Ne olur,aklım başımda değilken düşme yüreğime,
Biri oturmuş,pencerenin yanında dışarıyı seyrediyor
Havayı sorsan adeta içini yansıtıyor
Şimşekler çakıyor
Ardından gök korkudan öldürürcesine gürlüyor
Yağmur desen durmadan dolu dolu yağıyor
Bu korkunç hava sanki içini yansıtıyor
Birden karşıma çıkıyorsun
Ben ne yapacağımı bilemiyorum
Sense sanki kendini belli ettirmeye çalışıyorsun
O an ben zamanı durduramıyorum
Bir şey var mı aramızda
Yine batıyor gün
Birgün daha ekleniyor sensizliğe
Hani geçen günlerle alışacaktım yokluğuna
Neden hala kanıyor yaram?
Neden hala yoksun yanımda?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!