Sanduka Şiiri - Erol Nacar

O
Ak saçlarını
Sırtladığı gibi
Çıkmıştı yola.
Cebinde
Eş,
Dost,
Tefeci,
Satılık kilim
Ve
İpotekli tarla...

Cigaralı dudağıyla
Bir tutam
Nasır
Birlikte gülerdi.
Düşlerini ağaca işler,
Sanki
Türkü söylerdi
Elleri.

Etrafında
Vernik kokulu
Kuşlar,
Çiçekler
Ve
Ren geyikleri...

Ay ışığında
Camdaydı yüzü
Gecenin.
Çıplak,
Serin
Ve
Sakin...

Uzak
Çok uzak...
Bir uçak
Ya
Da
Okyanus ötesi
Bir gemi geçer
Zehir eder
Gecemi

Belki
Kurşun kaplama
Bir
Sanduka
Daha
Çıkar
Deyi
Gizlerim gözlerimi.

Ağladığını duyarım
Gecenin
İçkin,
Derin
Ve
Gergin

(Güney dergisi)

Bir gemi