Sandın mı ki Şiiri - Simla Çağatay

Şu an büyük bir boşluğun içindeyim sanki
Sen bu boşluğa doldurabileceğinimi sandın
Bunca yıldan sonra karşıma çıktında ne oldu sanki
Bir özürle pişmanlığın yükünü hafifletebileceğinimi sandın

Sen gününü gün ederken ben ne haldeydim düşündünmü
Sen başka kollardayken kalbimi kaç parçaya böldüğünü
Senden gelecek ufacık bir habere razı şu zavallı gönlümü
Uykusuz gecelerin ardından sabahlara nasıl döndüğümü

Sen gününü gün ederken bende zamanlar durdu
Kelimeler söylenmez, kalemler yazmaz oldu, şarkılar sustu
Hayat bana eskisinden daha acımasız davranır oldu
Kaderin sillesi her geçen gün daha hunharca vurdu

Sen gününü gün ederken ben yaşayan bir ölüydüm
Susuz kalıp git gide kuruyan yapraklara döndüm
Eskimiş yırtılmış solmuş resimlerde kaldı gülen yüzüm
Nefretim sevgimi aştı ve ben içimdeki seni öldürdüm

Kırılan kabimin onurumun karşılığında şimdi özür diliyosun
Sadece bir özürle her şeyi silebileceğinimi sanıyorsun
Sen duygusuz karektersiz,yalnızlığa mahkumsun
Küllerin arasından bir zerre ateş arıyorsun, boşa uğraşıyorsun

Mutluluklar dilerim benden sonraki hayatında, geçmiş olsun
Umarım layık olduğun yalnızlığında boğulursun
Senin için harcadığım sayfalara bu son nokta olsun
Sevgi dolu sözcüklerini daha unutmadım nice unutamadıklarımla
Sana uğurlar olsun