Sandın Şiiri - Orhan Yamak

SANDIN
Bir bahar mevsimi Nisan gününde
Huzura çağıran billur sesinle
Düşerken gönlüme bir nur bir cemre
Ektiğin sevdayı oyun mu sandın

Alırken aklımı tümüyle baştan
Bir hatıra koyup cebime taştan
Gözümde perdeler döktüğüm yaştan
Hasret sularımı yağmur mu sandın

Sen gibi sevmeyi senden öğrendim
Bu can uğruna fedadır derdim
Bütün cihan ile harbe girerdim
Yola baş koymayı yalan mı sandın

Gözlerin kalbime bakardı birden
İçime su gibi akardı o dem
Aşkın şulesini yakardı herdem
Yaktığın ateşi söner mi sandın

Sen bana sultandın ben sana köle
Sevdana hizmetle düşürdün dile
Haydi azat ettim demekle hele
Bu fakir kapından gider mi sandın

Sen varsın şiirimde duygularımda
Aldığım nefeste şu sol yanımda
Her gece düşümde uykularımda
Doğan güneşimde esen poyrazda
Her an yaşadığım tüm anılarda
Bu sevda öylece biter mi sandın