Bir gonca gül iken, baki kalacak sandı cürmüm.
Anlaşılmaz yele verdim, hazana göçtü ömrüm.
Canı cihana eyleyecektim, yolumu nizam,
Tamah halden vaz geçmedi, bir nara yandı gönlüm.
Sandım ki hep, avare başımda, kavak yelleri esecek.
Boş aylak ahvalim, hiç düşünmeden, çalıp söyleyecek.
Cürmümü, tamahtan edecektim, halimi nizam,
Vaz geçmedi kul olmaya nefsim, nara yandı el aman.
Gülden, güle konan kelebek gibi aylak ayan, olayım dedim.
Yetmedi müsriflik fıtratına bindim, hayatı boşu boşuna sildim.
Anladım ki, kelebeğin ömrü bir gün imiş, eyledim zamanı nizam
Neyleyim vakit hayli geçti, farkına vardım ama çoktan oldu hazan
15.12.2017
İlhan Keskin
İlhan Keskin
Kayıt Tarihi : 15.12.2017 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!