En dışa itiliyorum, yardım edin sonum geliyor.
Tek sığınağım kelimelerim, onlar da aksatır ziyareti.
Vurdular kafamın tam ortasından, sorun ırk,din belki de aksandı.
Belki düzende parça olarak tek aksayandım.
Yok saydım kendimi, aynadaki şahıs yok sandım.
Yürüyorum ağır ağır ve ileri, senaryoda hayat yazıyor sandım.
Sonda,daha sonda,sonra yine bir aksaklık budur hayatın kuralı.
Belki de mutluluk bedavaydı,ben onda da noksandım.
Kendimi sakladım herkesten,bir değerim var sandım.
Nam salmış düzenbaz,kelamlarım sana.
Seni sakladım yürek sandığıma.
Bindirdim bir gecede hayal sandalıma.
Güzel masmavi denizlerde yapayalnız yüzerdik.
Yaşarcan Karaköse
Kayıt Tarihi : 1.3.2024 17:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!