İhtimalleri çöpe attım
Hedefleri uzattım
Geride bir ben kaldım
Baykuşlar ötüyordu ıssızlığıma
Gülüyorlardı yalnızlığıma
Yalnızlığımda sen vardın
Kalem oynatmadan yazmaya
Dil oynatırken susmaya
Susarken konuşmaya
Sensiz çabaladım
Baktım, bakakaldım
Taktım, takılı kaldım
Hayat sensiz bir adım
Kendimi
Seninle sandım
03.07.2012 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 3.7.2012 06:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/03/sandim-33.jpg)
Biz kendimizi onunla sanırken yanılabiliriz ama emin olmamız gereken şu ki o hep bizimledir ve hiç vazgeçmez… inkar edenlere bile hayat bahşettiğine göre… kutluyorum Sayın Mehmet Çoban yüreğinize sağlık..
Sn: Çoban,
Bu güzel eserinizi,
Beğeniyle okudum.
Yüreğine salık
Kalemin daim olsun.
Başarının devamını diliyorum.
Dost kalemi kutlarım+10+ant
Nice güzel paylaşımlara.
Sevgi ve saygılarımla....
Yanılsama da yaşamaın görünür olaylarındandır aslında.
Güzeldi şiiriniz.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
Evet Deyzaoğlu, illa ki cevap mı istiyorsun.
Mesela, iki insan yan yana yürürler. Görenler birlikte sanır. Halbuki her ikisi de farklı hayaller, algılar, seyirler peşinde olabilir. Birbirleriyle hiç ilgisi olmayabilir.
Genelde, iki sevgili, iki eş arasında bu tür farklılaşmalar yoğunlukla yaşanır.
Mesela, İnsan kendisini Tanrısıyla birlikte sanır. Hatta sürekli ondan söz eder. Tanrısının kendisiyle olduğuna inanır. Halbuki düşünceleri, düşleri, hayalleri, idealleri, yaşamı Tanrısının istediği gibi değildir. Tanrısı ise, bana göre düşünen, düşler kuran, hayaller kuran, idealler oluşturan ve yaşanlarla birlikteyim der.
İnsan, gerçeğe tın dediğinde, sevdikleriyle çok farklı konumlarda olduğunun farkına varır. İşte o zaman acı gerçek onun bütün hayallerini, düşlerini yıkmıştır.
İdeolojileri peşinden gidenler de aynı konumdadır.
Kimi solcudur, kimi kapitalisttir, kimi sağcıdır. Herkes kendini bir şekilde tanıdır. Ama, solcu kapitalist gibi yaşarsa… Kapitalist solculuğun hayalleriyle yanar kavrulursa. Sağcı insanlık, hümanizm olgusunda milletini, milli değerlerini kaybeder, ülkemizdeki gibi batı kültürü, ideolojileri tarafından asimile edilirse. Fakat asimile olan sağcı bunun farkında değilse….
Bir şekilde insanlar davalarıyla birlikte yürüdüklerini sanırlar.
Halbuki insanlar genelde ikiyüzlüdür.
Tek yüzlü olanı arada bul…
ancak yalnızlıkla anlaşılır
Sanmanız veya zannınız O'nun
varlığını hissetmeniz nisbetindedir.
Yani kavbiliyetiniz kadardır, herkesin
kabiliyeti bir olmadığı zaten bellidir.
Bunu ilan etmek malum-u ilâm olur.
Sizi anlıyorum, benim kabiliyetimden
değil sizin anlatmadaki ustalığınızdandır.
Ama herkes böyle anlamayabilir. O da bendir.
TABİ ACİZÂNE TEBRİK EDİYOR Selamlarımı
sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (8)