Tam şuramda toplandılar, duvarlar da toplandı
Sinir uçlarımda oyunları, kovsam geri dönengil, kapıları zorlayangil
İlk sefer saatinde suya iner gibi vapurlar, saklanır saklanır günaydın derler
Ve adım gibi bildiğimden uyanacaklarını, hiçbir zaman sabah olmaz aslında
Sandıklara kapatın beni şimdi, yüz yıl sonra çıkarın, ama yalnız beni çıkarın
Vay ben aklımı nerede bırakmışım...
Bütün annelerin merhametinde yıkansam belki döner yerine, belki
Sensizlik kendini hatırlatır, sensizlik bir tümör gibi, sensizlik kötü huylu, alışılmaz
Bir kavgaya girmek gibi öğretir insana, bir çiçeği koklamak gibi
Bir masumiyet arayışı gibi yaban ormanda,
yeni doğmuş ne varsa görebilsem dünya kurulalıdan beri
Yeni uyandığında gözlerini ve sonbaharın maviliğini
Bir zamane ritüeli gibi,
sırf seni hatırlatıyor diye kapitalist bir kahveciye günaydın dedim
Uslanmaz gönlüme pencere açtım, dışarısı hava alsın diye
Hayat çok kısa, şiir söylemek lazım
Kayıt Tarihi : 28.11.2021 02:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!