Sandığına Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

SİNSİ MÜNASEBETLERİNİ DE DOLDUR PARÇALANMIŞ SANDIĞINA,
tek bir kelimeni bile kaldıramayacak ellerim,
arkana bile bakmadan git,
çünkü ben olmayacağım orada....
keskin sirkeler gibi kendi sandığına ver zarar....
başka hayatların kapısına eli boş gitme,
ne kadar sırtını dönmüşlüklerin varsa götür yanında....
son vapurların geride bıraktığı köpükler gibi git,
bir süre sonra görünme gözüme....
sıkı duramayacağın topraklara sakın basayım deme,
ilk depremde üzerinden atılırsın,
yer yarılır,
dibine girersin...

ŞAHSİ MÜNASEBETLERİNİ DE SIYIR KALBİMİN İÇİNDEN,
en ufak bir alyuvarını bile bırakayım deme kanımda...
hava sahama tek nefesini bile getirme bir daha,
gözlerinde buna dahil....
öğütlerini aldığın kalplerin yanılmışlığını
denize dönen gözyaşlarında ara,
bana sormaya kalkma,
dudaklarının titremesine de,
kendine de,
duygu sömürüsü yapma en acısından....
bu arada,
aklıma düşmüşken,
bütün ama bütün yıllarının takvim yapraklarını da götür mutlaka,
ben o yapraklardan bizimle ilgili tüm sayfaları yırttım,
eksik günlerle de yaşarım ben....

CİNSİ MÜNASEBETLERİNİ KENDİNE SAKLA,
sahip olduğunu SANDIĞIN'ı da vicdan pencerenin önünde bırak...
el sallayacağımı düşünme,
ya da arkandan su dökeceğimi falan,
ağır bir sessizlik koyacağım çantana sadece,
cesaretin bile kalmayacak bakmaya....
ne kadar kolaymış,
içinde bakılmaması gereken,
özenilmeyecek eşyalarla dolu
sandığını yüklenen yolculara
güle güle demek....