çök otur karnı doyur
ko önüne sardalye
yorgunluğun alarak
dinlendirir sandalye
hal ahval dinlerce
tohum ko binlerce
kalk demeyip günlerce
çimlendirir sandalye
olur mintanın da ütün
hem bu helal emmiş sütün
evlen eyleyip bütün
tümlendirir sandalye
konuk altı ko dayı
dök bardağa sodayı
neşe verip odayı
şenlendirir sandalye
insan kafayı oynatıp
yaksa sobaya atıp
çay suyunu kaynatıp
demlendirir sandalye
temiz sanki özleri
hakim savcı sözleri
yaşa bular gözleri
nemlendirir sandalye
çıkmaz altılı ganyan
nasıl karardı dünyan
o vakit kahveden yan
yönlendirir sandalye
koyama dolap alıp
beyaz peynir bir kalıp
otur dur şöhretli kılıp
ünlendirir sandalye
kestane misal çizik
sen hayatta hep ezik
oku felsefe fizik
fenlendirir sandalye
hep güzeli aratır
mevla neler yaratır
saçlarını taratır
fönlendirir sandalye
otur çal ney ve lirden
ruhu arındır kirden
aklını kaçırma birden
cinlendirir sandalye..
Kayıt Tarihi : 25.12.2013 07:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Demircan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/25/sandalye-10.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)